Het lezen blijft een vast onderdeel in het lesrooster van de Bonifatius mavo
Bijna tien maanden na het invoeren van het lezen op de Bonifatius mavo spreek ik weer met Dirande. Destijds zag de werkgroep het helemaal zitten, elke week twee uur met z’n allen lezen. Dat een enkele collega nog wat tegensputterde of argumenten tegen had, stond ze niet in de weg. Vol goede moed begonnen docenten, conciërges en leerlingen aan dit experiment. Gaat het lezen voortgezet worden en wat zijn de opbrengsten na de eerste maanden lezen?
We zitten in het aardrijkskundelokaal en het nieuwe schooljaar is alweer in volle gang. We nemen even de tijd om terug te kijken op wat het lezen de Bonifatius mavo het afgelopen jaar heeft gebracht. Dirande: “We zijn heel enthousiast begonnen. Natuurlijk wisten we dat we de nodige hobbels zouden moeten nemen. Iets wat we meteen al wisten, was dat het lestijd zou gaan kosten. Aan ons om het belang van het lezen steeds maar weer uit te leggen. Wat ons helpt is dat we regelmatig in het nieuws horen dat het slecht gesteld is met het leesniveau in Nederland.”
Bevindingen
“Gaandeweg ontdek je dingen. Zo kwamen we er bijvoorbeeld achter dat voor sommige leerlingen het boek dat ze lazen te moeilijk was. Een ander boek zoeken lukte niet altijd. We gaan komend jaar daarom veel meer kijken naar boeken die beter passen wanneer we merken dat een leerling vastloopt in een boek. Daarnaast zijn nog niet alle collega’s even gemotiveerd. En is een docent niet gemotiveerd dan merk je dat meteen in de klas bij het lezen. De rol van de docent is dus heel belangrijk. Dat belang blijven we herhalen. De leerlingen weten bij mij bijvoorbeeld dat ik geen vragen wil tijdens het lezen, zodat ik zelf ook lekker kan lezen.”
Lange adem
“In juni zijn Mark Brijan (locatiedirecteur) en ik naar Den Haag geweest. Hier hebben we gesproken met Anneke Smits. Zij is als lector verbonden aan het lectoraat Onderwijsinnovatie en ICT van Windesheim. Daarnaast maakt zij deel uit van de leerkring Geletterdheid en Schoolsucces. In Den Haag zagen we dat de theorie en de praktijk elkaar mooi aanvullen. Zowel voor het primair als het voortgezet onderwijs. Het werd ons tegelijkertijd duidelijk dat wij er nog lang niet zijn. Het duurt gemiddeld vier tot vijf jaar voor je echt resultaten ziet en iedereen het volledig heeft omarmt.”
Komend schooljaar
“Komende maanden staan in het teken van bijschaven. We moeten volhouden. Om het leuk te houden gaan we onder andere een voorleeswedstrijd voor docenten organiseren met onze leerlingen in de jury. Daarnaast komt het leesbureau naar onze school. Zij komen ons helpen en daarnaast bewust maken welke boeken er allemaal zijn en wat we de leerlingen aan kunnen raden. De docent speelt een cruciale rol in het geheel, we hebben hierin een voorbeeldrol. We investeren bovendien in de laatste en nieuwste boeken voor jongeren. Ook komt in elk lokaal een boekenkastje te hangen waar boeken in staan. Deze kunnen de leerlingen lenen op het moment dat een boek uit is of vergeten. Zo voorkomen we wandelen door de school tijdens het leesuur als leerlingen een boek vergeten zijn. Nu staan er alleen boeken in het lokaal van Nederlands.”
Resultaten
“Het uiteindelijke doel om de woordenschat te verbeteren begint langzaamaan een klein positief resultaat te krijgen als we kijken naar de cito’s. Zo zien we nu al dat de woordenschat in het schooljaar dat we zijn gaan lezen is verbeterd. Het landelijk niveau is daarnaast slechter geworden, maar wij dus beter. Ook leerlingen die nooit een boek lazen, zijn dat nu wel gaan doen. En natuurlijk blijven er leerlingen die het echt niet leuk gaan vinden. We zien dat het invoeren van het lezen bij de eerste klassen het makkelijkste is gegaan. Zij weten niet beter. Het hoort er vanaf het begin dat ze hier zijn bij. Komend schooljaar is het dan weer een beetje makkelijker, dan weten de eerste en de tweede klassen niet beter. We zijn een mooie weg ingeslagen en gaan dit volhouden.”